Hasat Zamanı Şiiri - Cağlar Akarsu

Hasat Zamanı

İşte orada uzak bir köyde...
Bozkırların ortasında, sabah oluyordu,
Hasat'ın derin yüreği Ferhat gibi,
Dağlardan inen tüm suları topluyordu,
Suların kavuştuğu ırmaklar, umman olmuş,
Varlığın yaşamı ve anlamı balıklar ile yüzüyordu,
.....
Bir gece vakti Pal deniz de,
Başladı hikayemiz..
Toros Dağları gibi yüksek,
Bilimin ateşi sanki yanmıştı,
Eğitimin çaresizliğinde tüm insanlar,
Orta yerde kalakalmıştı.
....
O uzak ve taşlı yollar,
Bata çıka ilerleyen, lastik ayakkabılı çocuklar,
Bir defterin beyaz sayfalarında,
Kalemlerin son ucunda kullanıyordu,
Sürüler yaylalara yayılırken,
Ekmek torbası omuzda,
Elinde solmuş bir kitabın sayfaları,
Gözlerinde okuma -öğrenme şevki,
Dağ gibi büyüyordu.
...
Ancak azim ve iradeye çelikler dayanmaz,
Köyden kasabaya giden yollara,
Sabır tohumlarını saçtı,
Hasat zamanı gelince devşireceğimiz,
Bilgiler ışırken, öğrenmenin doruk noktasında,
Dağ başında, dertli sazın sözlerinde uzuyordu,
....
Her hasat zamanı; yüreğinde bir ezgi,
Elinde eğitimin anahtarı,
Meydan okudu, önünde ki toroslara,
Yozlaşmış Batı Kültürünü, rüzgarlara saldı,
Anadolu'nun bağrından, 'ipek yoluna '
Doğru, bir sabah vakti yol aldı.
.......
2002