Hasat Vakti Şiiri - Özkan Akar

Sessiz fırtınalar kopuyor kalbimde,
Titriyorum çaresizce sensizlik sürgününde,
Uzak ufkun sahipsiz ruhları ağlıyor bulutlardan,
Rahmet türküleri vururken yüzüme kaçamıyorum,
Her nefeste yudumlarken mazi çöküyor yüreğime.

Gece soğuk yalnızlığın çileli topraklarında gömüldüm,
Duasız kabir azabında yanıyorum sevgiden,
Ellerim boş, seninle dolu gözlerim,
Akıp giderken hayat kayıtsız kalamıyorum,
Çırpındıkça karanlık odamda kayboluyorum.

Durgun denizlerin hırçın dalgasıydım belki de,
Şimdi anlıyorum hatalarımın hasat vakti gelmiş,
Benden kopardıkça seni, acı hatıralar canlanıyor,
İçimde kanayan sonsuz bir yara gibi hasret,
Göç mevsimi uçuyor üzerimde yalnızlık.

drozak