Beni bir yayla dumanı gibi saran yalnızlık,
kirpiklerimin çizdiği buğulu hüznümünsün sen.
Ne bir vakit aralığında yâdıma düşsen,
gölgem üstüne serpilen kanımsın sen.
İçimin şehrini şerha şerha bölen hatıra,
çocukluğuma sarılmış geçmişim değil
ak saçlarımla örülmüş hasat mevsimimsin sen.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta