Kıt elde yine mahsul,
gülmek bilmez üzgün yüzler,
kap doldurmaz küskün emeğe
bakmak istemiyor yorgun gözler.
Ekildi dikildi,hoş çapa'landı
bitti,yeşerdi çimen saldı.
Kurak oldu yanıp kaldı,
Tabiat'ın kahrına neylesin bizler.
Ümit edenler vardı mahsule,
düğünler ertelendi kaldı biçare
yiğitler saldı indi gurbete...
yine uzatmalı kaldı kızlar.
Ertelenir düğünler,bozar töreyi.
Böyledir bu işin geleneği
kabus gibi sardı yüreği,
tüketecek ömrü bereketsiz yıllar.
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
14 KASIM 2005 tarihinde kaybettiğimiz babamın anısına.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!