O kadar büyüktü ki yalanların sırf ben değil yerimde kim olsa inanırdı
Ve o kadar uzundu ki kuyrukları bir gün mutlaka birbirine dolanırdı
Bir karar vermem gerekti gerçek bir yalnızlık mı yoksa o meşhur yalanların mı
Ne zarar vereceksin ki daha kalbimden aldıkların yetmedi mi doymadın mı
Bir hasar tespit çalışması yapma vakti şimdi halsiz kalbimde herşeyden önce
Ve koparmam gerek hemen seni içimden içimi kanata kanata belki de
Toparlarım ben en fazla üç beş güne sen beni hiç düşünme iyi bak kendine
Fotoğraflardan oyarım yüzünü yanyana olmayız artık anılarda bile
Beceremedik ki biz hiç sevmeyi deme hiç bana benim adıma da konuşma
Yeterdi bendeki sevda ikimize de senin o bitmez yalanların olmasa
Geberene dek sevecektin hani beni ne büyük yeminlerin vardı hatırla
Gücüne de gitmiştir şimdi sözlerim gerçeklere alışkın değilsin nasılsa
Kayıt Tarihi : 29.10.2019 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!