Hasanoğlan Hatırası Şiiri - Mehmet Yıldız 4

Herkesin yüreğini burkan,
gözünde yaşlar
ve titremeler
hissettiği anlar vardır.
Benimki Hasanoğlan.
İstemezdi kimse
daha on dört yaşında
annesinden babasından
ayrılmak.
Adetini,
kardeşliğini bilmediği
memlekette yaşlanmak.
kuru bir el sallama,
yaşlı bir çift gözle
yalnız kalmak.
Tanımadığın yüzlerce kimse,
konuşabileceğin,
derdini dökebileceğin
kimse yok sanırsın.
Beklersin,
neyi,kimi beklediğini
neyin doğru,
neyin yanlış olduğunu
bilmeden beklersin.
Zordur alışmak,
ama alışan bırakamaz bir daha.
Ne aileni aratır,
ne akrabalarını.
Büyüdüğünde anlar gelir aklına,
Geçirdiğin zamanlar,
keşkeler.
Bir daha yaşamak istesen de
yaşayamazsın.
Bir çocuk parkında geçirdiğin eğlencedir
Hasanoğlan.
Kaybettiğin dört senenin
kazancı dostların.
ve günler gelir geçer,
vedalar koymaz hiç bu kadar.