HASANOĞLAN ATATÜRK ÖĞRETMEN LİSESİ
Çok uzaklardan duyulur kalbimin sesi,
Adın geçince Atatürk Öğretmen Lisesi.
Sana ait, gönlümün en güzel köşesi.
Hasanoğlan Atatürk Öğretmen Lisesi.
Bin dokuz yüz seksen yedi, bir hazan günü,
Babam getirip buraya bıraktı beni.
Önceleri çok da sevememiştim seni,
Küsme bana Atatürk Öğretmen Lisesi.
Bekçi Tahir dayının elinde sopası,
Bağırıp durur: "Yat ola eşek sıpası!”
Uyumak lazım, uyumanın tam sırası,
Bir başkasın Atatürk Öğretmen Lisesi.
Ahmet Vildan Hocam sabah uyandırıyor.
"Daha hâlâ yatıyor!” diye bağırıyor.
Bir anda herkes yattığı yerden fırlıyor,
Harikasın Atatürk Öğretmen Lisesi.
Yaşadım ömrümdeki ilkleri hep sende
Gurbete ilk çıkışım, tekrar eve dönsem de
İlk kez sevdaya tutuldum senin sayende
Son sevdiğim Atatürk Öğretmen Lisesi.
Şimdi Erzincan'dayım, çok uzaksın bana.
Arada bir uğruyorum Hasanoğlan'a
Sevdamı anlatabildim mi bilmem sana?
Unutulmaz Atatürk Öğretmen Lisesi.
Kayıt Tarihi : 19.3.2024 14:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!