Sensiz geçmiyor zaman,
Uzadıkça uzuyor…
Lütufsuz bir ömür sanki her an.
Tutunsan sevginin kanatlarına,
Aksan kalbimin kuytularına,
Ne kalır ki geriye yaşamdan.
Bölük parça toplarım tüm maziyi
Uzun uzadıya bir şiir yazmak için.
Ve çocukluğuma takılıp kalırım.
Kalem değmek istemez o temiz günlere.
Dün, bugün, sonraları gelir aklıma.
Dağılır mısralar,
Bir neslin dimağında,
Şekillenirken yarın.
Trajedik sahnelerde, suskun...
Solgun yüzlerde,
Gizemli ve konuşkan
Gözlerde batardı gün.
Mutluyum,
İşte, elimde mektup,
İçimde bin bir düşünce,
Bütün dertleri unutup,
Hayalini çizmek istiyorum,
Gözbebeklerime.
Yüreğimizde büyütürdük,
Dinlediğimiz masal kahramanlarını.
Hep cesur, adil ve sevdalı...
Peri kızları süslerdi rüyaları.
Hele bir de komşu kızı vardı,
Sensizliğin en sıcak mevsiminde,
Hasretinle uzanırken sana;
Bir pervasız “merhaba”
Asıldı kulaklarıma.
Sehpada bekleyen bir mahkum olup,
Durdu zaman,
Aşk denen şey bu olsa gerek
Avare bir dünya divane bir yürek
Sıcak bir gülüş, bir tutam buse
Bir ömürlük yaşama denk
.......................
...........
Bu aşta tek suçlu sensin
Neden bu kadar güzelsin
Ne olur bir buse verde
Garip gönlüm şenlensin
...............
.....
Sıradan bir akşam.
Başım yılgın,
Ve yorgun...
Avuçlarımın arasında.
Düşünüyorum...
Acaba ne yapsam?
Giden sen misin
Ellerinde solmuş çiçeklerle
Dertler dizilmiş ardına
Mağrur adımlar çaresiz
Giden sen misin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!