Gözlerin dalar dalar gider uzaklara
Son sözün mü bu elveda bana
Hiç bekleme yalvarmam sana
Gel son defa son bir daha
İçelim içelim sabahlara kadar
Sarı saçlarındaki ışıltı
Gözlerimi kamaştıran bir parıltı
Sonbahar güneşi olmuş yüzünün rengi
Titreyen bedenimi ısıttı
Dökülen sarı yaparaklar
Anladım ki dünya bir yalanmış
Kaygılar, tasalar hep boşaymış
Anladım ki iki yumruk büyüklüğündeki kalbim
Koca evreni içine almış
Gündüzüm gecem sensin
Doğan güneşimsin ışıldayan ayım
Sonbaharımsın, dökülen yapraklarım
Kanatlarımsın, beni uçuran kuş misali
Gözyaşımsın ağlamaya doyamadığım
Hayatımın anlamısın
Kalbimin ışığı
Gözlerimin nurusun
Gönlümün gülü
Sevgimin anahtarısın
Canımın yarısı
Bak ağaçlar kucak açmış kuşlara
Aşkı gören kuşlar konmuş dallara
Bak gökyüzündeki bulutlara
Yağmur olup yağmışlar ağaçlara
Ağaçlar kalem olmuş şairlere, yazarlara
Sonra ateş olmuş sahil kenarında
Aşk bu bazen üşütür
Bazen ısıtır gülüm
İçin İçine sığmaz da
Buhar olur uçarsın gökyüzüne
Sınırları aşarda taşarsın
Gökyüzü yetmez evren olursun
Kendini bilmeyen dünya nedir bilir mi?
Sevgiyle bakmayan muhabbeti görebilir mi?
Acıya katlanmayan aşkı tadabilir mi ?
Aşkı tadan ona doyabilir mi ?
Aşka doymayan onsuz kalabilir mi ?
Mehmedim, Mehmetciğim
Üstünde taşıdığın elbise
Rengi gibi topraktır
Senin varacağın yer
Olsa olsa peygamberlerin yanıdır
Senin makamın ulaşacağın
Bir yokmuş bir varmış
Masallar böyle başlarmış
Bir orman varmiş hisler diyarında
Çeşit çeşit ağaçlar rengarenk çiçekler
Bir kurtcukmuş tırtıl henüz gül dalında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!