Çanakkale’de ölüm kalım savaşındayım
Boğazda İngiliz’i Fransız’ı gömüyorum şu anda
Çanakkale unutulmaz bir destandır destan
O destanı yazıyorum şu anda
Şöyle bir tarihe yol alırken
Her karış toprağını kanla suladım
Bu vatan benim bu toprak benim
Ekmeğim suyum ve aşım
Bu vatan benim bu toprak benim
Sembolümdür bayrağım
Canım dediler gülüm dediler
Yüreğimi inlettiler
Acımadan gözyaşımı
Akıtıpta seyrettiler
Dürüstlükten dem vurdular
Hasretle yaşıyorum bu dünyada
Bu gönül sana hasret
Sen varsın yar her anımda
Bu gönül sana hasret
Gönül ah çeker inler her dem
derde çare derde çare
bulamadım derde çare derde çare
yanıp yanıp kül olmuşum
bulamadım derde çare
sende derman ey allahım
Irak yanarken için için
Kavrulurken bir yandan Filistin
Bu ceza bu azap kimin
ABD medeniyet çığlığımı bu
Üzüntünün kederin gamın içinde
Kahrımdan ağlıyorum anne
Gözlerimin yaşı akar yüreğime
Derdimden ağlıyorum anne
Yüreğime çile ekiyorum
Bu mübarek günde
Gelin bayram edelim
Verelim hep elele
Gelin bayram edelim
Abi kardeş birlikte
iki üç kuruşa çalıştıranlar
emneğe saygı duymayanlar
insanlıktan nasibini almayanlar
nasıl hesap verecekler
Vatanıma düşman girmesin diye
Anne bekliyorum sizi nöbette
Devletim ilelebet sürsün diye
Anne bekliyorum sizi nöbette
Kar kış demeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!