Kara yer kazılınca
Omuzlar üstüne alınınca
Tahtalıköye muhtar olunca
Gitmede göreyim nefsim seni
Nefsim seni nefsim seni
İçi şehvet dolu gözler
Yakar insanı ey kızım
Enaniyet ruhlu gözler
Yer seni ey kızım
Ahlak baş tacın ola
Koca omurden bir yıl gecti,
Ne gulersin insanoglu,
Bir yıl daha takvim dusu verdi,
Ne gulersin ademoglu
Yaşanmaz ettin ortamı
Kör eyledin devranı
Hayâsız yaptın insanı
Kör olasın azgın nefsim
Çıkmaz yollara sürükledin
Antakya’mın güzel dostu
Yüce Mevla’nın Salih kulu
Kuranda adı geçen hakkın kulu
Selam sana habibin neccar
Adını dağa camiye vermişler
Aciz bedenim sürünür yerlerde
Düştüm bitap ya nebi
Deli gönül düşer derdine
Hasretin çağlar ya nebi
Bülbül figan eder aşkından
Medine’ye gidip ravzasını göreyim
Kabetullaha varıp yüzüm süreyim
O yüce sultana canım vereyim
Aşkından mecnun olup döneyim
Yollarında bin çile çekeyim
Ne sağa ne sola
Ne şuna ne buna
Ey beni yaradan mevlam
Sadece sana güveniyorum sana
Rızık sahibi sensin
Neyine uğraşırsım a benim dertli civanım
Ne yapayım Ankara’da dayın yok
Sen garip büyümüşsün Allahtan başka kapın yok
Ne yapayım Ankara’da dayın yok
Kaç zamandır çok didiniyorum ağabeycim çok didiniyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!