Hasan Yağcı Şiirleri - Şair Hasan Yağcı

Yokluğun;
Onu, Sen bana sor! Anlatayım,
Anlatayım; En asi cümlelerle...
Anlatayım; En yaralı sözlerle...

Şairin kalemi kırık,

Sen rahat uyu bebeğim
Başucunda beklerim ben sabaha kadar
Korkma el sürmem bile saçının bir tek teline
Eline eteğine...
Ve sakın korkma, çekip gitmem sessiz sedasız
Sen gibi yapmam yani vurduğunda apansız

Geçtim;
Senden, benden, ömürden...
Geçtim;
Aşktan, sevgiden, gönülden...
Geçtim;
Sözden, özden, bedenden...

Bittiğini sanıp yeni başlangıçlara yelken açtığım
Nereye hangi yöne gittiğini bilmeden
Pusulasız hayaller gibi
Nişansız ok gibi
Saplandığı yeri görmeden
Hep böyle yaşanır mıydı bu ömür

Yollar uçuruma çıkar
Gülün hep dikeni batar
Kimler gelir kimler geçer
İzler kalır sol yanımda.

Anne şefkatini özler

Kalemi keder kusar
Şair sığmaz sayfalara
Bin dereden su getirir
Yanar yine ataşlara.

Anlam arar kelimeler