Hasan Uz'a Ağıt Şiiri - Mehmet Artem Aykut

Ben bu gece ölürsem
İlk ağlayan annem olur
Sonra herkesi sırayla ağlatırım
Karşı gelen olursa beter ederim
Öyle hoyrat olurum ki
Hacer, bahçemde açan tek çiçek olur.

Ölürsem ben,
Zemin katta, üzerimde bir yorgan
Yastığım kırılır ve aşık olurum
Deprem olurken
Fay hattını kazarım,
Daha kısa, sızısız olsun diye.

Sizler uyurken gerçekleşirse buÖlürsem yani,
Aşık olabilirim Türk Bayrağı'na
Merdivenleri tırmanırken
Trabzanlara takılır gözlerim,
Düşerim.
Aradan çıktı diye sevinirim,
Umutsuzluk...

Şayet ölürsem özellikle bu gece
Bütün dostlara bedel olurum,
İyi ve kötü günlere dair.
Benle ölenler olursa yolda bulurum.
Ben ölmezsem de ölen olursa,
Yargılarım.
Kimseye bir şey olmazsa
Yine ben, ölenimdir.

Sevgilim de beni düşünüyorsa,
Hacerim,
Ben ölme hazırlığındayken,
Hangi öpücükle avutayım onu?
Vallahi korkuyorum,
Yeminle bile pekişir bu korku...

Ölürsem tadına varamadan gençliğin,
Yaşlanırım gözlerimde;
Bir işe yaramadan,
Masraflı olmadan...
İngilizce Öğretmenliği okudum ne de olsa,
Kamyonumun asaletine ağlarım.

Ölürsem cep telefonum şarjdayken,
Ayakkabımı boyamamışsam
Ve künyem asılı değilse halen
Diyarbakır'da
Gusülsüz sayılırım...

Ya bir de ölmezsem bu gece
Sabah ne yaparım?
Muhtemelen yağmur yağar
Ve ben ceketimi o yağmura asar
Bulutlar arasında gezinirken
Tüm dünyaya sataşırım.

16.06.2004