Moğol baskinlarıyla,terkedip ana yurdu.
Ermenek mut taseli.konar göçerdi durdu.
Yirmi dört oğuz boydan,avşar boyu mensubu.
Sadettin bey yanında,gonca gül Nur-e Sofi
Bana kara yazan kalem
Hiç yüzüme güldünmü ki
Yabanci hep dünya alem
Hiç kadrimi bildinmiki
Göz yasimi sildinmi ki
Bazen pir sultan oldum bazen bektaşi veli.
Bazen ıslah oldumda bazen dediler deli
Düşmandan uzak durdum sakladım kolu eli
Dostuma darıldım.dostq darıldım
Hecelere sarılmak ozanın zor külfeti.
KARTAL HASTANESİ YIKILDA YAKIL
ALDIN SEVİNÇLERİMİ NEŞELERİMİ
TEMELİN ÜZERİNE DEVRİLDE ÇAKIL
KAYBETTİN DOĞAN TÜM GÜNEŞLERİMİ
BİR ODAYA TIKTIN MAPUS MİSALİ
İçime hapsettimde yüregim cam kırığı.
Ben buluta sevdalı toprak gördüm bayağı.
Hayat kavgası ile bir küsüm bir barışık.
Yedim felekten sille tokat ile dayağı.
Tohumlara kol kanat oldu kuru topraklar.
Yazdığım şiirler,romana döndü.
Al sakla koynunda,Bergüzar gibi.
Yüreğimde nar-ın,ateşi söndü.
Gören bilsin beni, Bahtiyar gibi.
Ellerim koynumda yine bu akşam.
Bitmedi celseler bitmedi davam
Dilimde çaresiz kaldı bedduam.
Düşmanları geçtim,dosta darıldım.
Sarıldım kendime sardım sarıldım.
Bil ki senden ırakta bana her bir yer gurbet.
Eylemedin gönlümde sılaya,bir gün davet.
Sen bir gel dese idin eyler idim icabet.
Ben senin gurbetinde,hep mahsun kalıyorum.
Ben leylaklar güllerin, içindeyken zorun ne .
Nedendir? kadermi bu, kedermi bilmem.
Her yolun başında yorulan benim.
Kor alevler içinde yorulur tenim.
Her Savaşın sonunda ,vurulan benim.
Sıra sıra olmuş dert bölük bölük
Bitmiyor felekle nedense davam
Bedenim yaşıyor velakin ölük
Kime naz edipte kime dert yanam
Kıştan sonra ermez bağa baharlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!