HAYAT BAZEN ÖYLE... BAZEN BÖYLE
Tükürüklerin arasında
Kokuşmuş pis sular akar
Akar derelerden alçaklara
İnsan bazen birden bire “Parçalı Bulutlu “ bir iklime girer..
Renkler gri, hayat solgun, dostlar uzak, kavga tatsız, sohbet ahenksizdir...
Her an bir sağanak beklenir..
Ama sağanak da patlamaz...
Bulutlar kabarıp koyulaşır...
Bakışlar donuklaşır, yüz çizgileri hafifçe tozlanıp silikleşir...
Ben sensiz yaşanmaz, yaşanmaz sanıyordum
Senden ayrılınca, dünyanın sonu geldi diyordum
Alkol nedir bilmezdim, sayende alkolik oldum
Sensizde yaşanıyormuş meğer, ben yaşanmaz sanıyordum
Bütün meyhaneleri hergün dolaşıyorum
Yobaz, sen kimsin ki orucumu sorarsın?
Başı açık olana neden türban sorarsın?
Sahiden senin de gözün yoksa haramda,
Sen ne ararsın Tanrı ile benim aramda?
Bizlerin rakı şarap içmemizden sana ne?
GECE ve BEN
Sokaklar sessiz... / sukut.
Beyaz kardelenlerdi savrulan.
Çıt yoktu, yürüdüm...
Cesaretim yok sana bir alo demeye
Eskiden böylemiydim ya; uydururdum binbir bahane
Duramazdık birbirimizi görmeden bir gün bile
O güzel yüzünü görünce, sesini duyunca; sanki güneş doğardı içime
Şimdi cesaretim yok, sana bir alo demeye
Bilmiyorum neden hiç sevmem, gurbet gecelerini..
Çöker üstüme bütün kasvetiyle hasretlik,
Hangi tarafa baksam; alaca karanlık
O anda bir korku sarar bedenime…
İster istemez ürperirim,
Yobaz, sen kimsin ki orucumu sorarsın?
Başı açık olana neden türban sorarsın?
Sahiden senin de gözün yoksa haramda,
Sen ne ararsın Tanrı ile benim aramda?
Bizlerin rakı şarap içmemizden sana ne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!