Köyden uzak kaldım kaderim böyle
Ölenden kalandan haberim olmaz
Gözlerim görmüyor kulaklar sağır
Söylenen sözleri kulağım duymaz
Kader beni attı gurbet ellere
VAN DEPREMİ
Depremin olduğu an
Herkes ayakta idi
Van ile Erciş’i
Bir an yok ediverdi
Köyümüzün efendisi
Elinde çanta birisi
Her gün gidip geliyordu
İskenderun yolcusuydu
Usanmadan yorulmadan
Milletimin aşkı bağımsızlıktır
Bu aşkı yaşamak tabi haktır
Emanet edelmez satın alınmaz
Bu aşksız yaşamak aptal salaktır
25.04.2013
Kırk yıl önce idi şimdi de yeni
Yeni karşılaştık şimdi Melahat
Köyde evlerimiz kerpiçten idi
Onlarda yıkıldı uçtu Melahat
Köydeki eviniz yoldan tarafta
Rahmet diliyorum sana Mürüvvet
Burdan ne götürdün şimdi oraya
Kavuştun mu şimdi ana babaya
Ora ile bura nasıl Mürüvvet
Komşuluk hatırı varsa Mürüvvet
Teker teker geldik köye
Kapıları açın hele
Anam babamın resmini
Doya doya görsem hele
Anayurt yeşil köyümüz
Oralarda ben olsaydım
Dostları dostta katardım
Zehirli aşları bile
Şeker kadar bal yapardım
Büyük sözü dinlenmeli
Yetmişe yaklaştım bu yıl içinde
Gönlüm senin ile halâ yirmide
Yıllarca ömrümde hem de gönlümde
Beraber olsaydım gönlün içinde
Ufuklarda gemi sallanır gider
Zafer bayramını kutlayalım biz
Her an can vermeye hazırız yurdum
Senin için varız can pare yurdum
Zafer bayramını kutlayalım biz
Çanakkale harbi bir öncü oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!