İstanbul, bir eski zaman...
Zaman; ne asır ne bir an,
Dün ve bugün yekparedir
İstanbul'dan ruha kalan.
Ve İstanbul'u yaşamak,
bir şey geçiyor içimden, bir türkü
rüzgara tutunmuş bir kuru yaprak.
bir şey geçiyor içimden sandım o,
gece gibi bir şey; sessizce, siyah...
sarı bir ekin tarlası güneş altında,
sonra damla damla düşen yağmur,
Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben
Ötesi de var ufkun, hem aydınlık hem parlak.
Mecnun'un Leyla'sı mı, Yunus'un Taptuk'u mu?
Hangisi bilemiyorum, gönlüme düşen firak.
Küre-i arzın içinde bir küredeyim ben.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!