BEN SENİ
BEN SENİ;
Mavinin Işıldadığı harap olmuş paslı iskelede gördüm,
Köpüren kederli ve çaresizlik hissettiren kahve çiğdemsi bir camda gördüm.
Senı soguk ıslak bahrıyelı bir havada,
tozlu sersefıl yalnız bir kum tanesinde gördüm,
Beter mi? beter bir kuş ulamakta.
Bak görüyormusun gokyuzu düstu avuclarimiza
mor ciceklerin seviştiği bahçamizda.
Oysaki biz ciplak ayaklarimizla basardik
Haykırışların kulağımda hülyada
Gel diyorsun ya ilahi bakışlarınla rüyamda
Rabbime yalvarışların dudagın kenarındaki duada,
Gelsem gelirim ama;
gönlüm yüzme bilmez ki bu deryada
AŞK
Baharın ilk çiçeği,mevsimin ilk karıncasımıdır aşk
Agızdan çıkmış en güzel söz,verilecek busenın anahtarımı...
Yörüngensinden sapmış bariz bir temenni,şaşkınlık mıdır aşk
Süzülen nemli bir damla,nefesin tükendiği an’mı?
Değerli olanın na’ekinle terazideki yansıması kadar basit
Gecenin karanlığında
Gurbetin yalnızlığında
Zamanın geçmediği anlarda
Hep seni düşündüm SENİ.
Yalnızlık denizinde yüzen BEN
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!