Dağılır başımızdan kara bulutlar,
Isıtır içimizi dostlukla güneş…
Umut, hep var olmalı yüreğimizde,
Çıldırtan bir bahara gebedir çünkü,
Her zemheri, kendi özünde…
Yüreğim,
Nasıl başa çıkacağım seninle?
Halden, sözden anlamazsın,
Haşarı bir çocuksun,
Gelmezsin ipe sapa...
Pencereme konmuş bir saka kuşu,
Cik cik edip durur her seher…
Anladım, baharı müjdeliyorsun güzel kuş,
Ne olur gitme…
Ne olur gitme,
Aynı gökyüzünün çocuklarıyız biz,
Hep aynı güneş ısıtır içimizi…
Bırakın,
Bırakın, yan yana olsun mabetlerimiz:
Camii, kilise, havra, sinagog...
Bir bahar daha geçti,
Aşkların ortasında…
Eğninde allı güllü fistan,
Ayak bileklerinde halhal,
Bir çingene güzeli gibi geçti bahar…
Sana şiirler yazdım,
Anlatamadım...
Seni yüreğime kazdım,
Anlatamadım...
Bir bakışın yeterdi oysa,
Ahkam kesmeye ne gerek var kardeşim,
Büyük büyük laflar etmeye...
Bir tiyatro sahnesiydi yaşam,
Çıktık oynadık rolümüzü,
Kimimizin kısmetine trajedi düştü,
Kimimize komedi, dram...
Karanlığa inat,
Aydınlıktan yanayım...
Ülkemin ufuklarını sarsa da kara kara bulutlar,
Ben inadına,
Güneşli günlere inanmaktayım...
Ne çok söz etmişler gelmiş geçmiş şairler,
Güzelliğin üstüne İstanbul! ..
İnsan şüphe ediyor ister istemez,
Güzel olan sen misin?
Yoksa,
KÜÇÜK ŞEYLER
Büyük büyük düşlerim olmadı hiç...
Ayrıntılarda sevdim seni...
Bir kaçamak bakışta, dostça bir gülümseyişte...
Büyük büyük düşlerim olmadı hiç…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!