TÜRKÇÜ VE İTTİHATÇI OLAN DÜZ BİR ADAM
AH Nermin
Seni görse yüzbaşı pusat,severmi bilmem Güntülü'yü
Yada Burkay Açığma-Kün'ün ızdırabından'mı ölürdü
Ah Nermin bu ne efsunkarlık,aklımı başımdan alır
Görse cemalini Atsız,adına yazmak için tanrı'ya yalvarır.
Hava henüz karanlık fakat yine erken uyandım
siyah boğazlı kazağımı giyip,
kalan bir kaç tel saçımı yana yatırdım
bıyıklarımın ucunu dürdüm aşağıya doğru özendiğim adamın bıyıkları gibi ardından pencere kenarında ince belli bir demli çay
peşine bir cigara yaktım yüreğimde babamın yarım kalan sevdası
ufku gözlüyorum memleketimin derin ayazında
Parçalanıyorum Nermin
içim paramparça
kapkaranlık bu odanın içinde aklımda kalan yüzünü hatırlayıp kirpiklerini sayıyorum
bi kedi alayım diyorum bazen
sonra bakamam diye korkuyorum
Parçalanıyorum Nermin
Var mısın Yok musun bilmiyorum
Eğer varsan niye zulüm görüyor Türkistan
Eğer yoksan niye candan inanıyor sana bu insan
Şöyle dönüp Türkistan'a bir baksam
İçim kanar ağlarım susmam
Ağşam üstü kestiler yolumu, vurdular meni,
Karşıma çıkıp ta görünmediler,
Görmez yerde pusu kurmuş düşmanım,
Sırtımdan bilmeden vurdular meni.
Tutundum ağgızın yelelerine,
Kodeste iki kişi Zagor ve ben
Belalı tip bu Zagor ne idiği belirsiz
Uğura aşık uğur mahallenin cefcafı
Ben Bekir uğura ehl-i takib
Kodeste iki kişi Zagor ve ben
Uğura aşık iki yürek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!