İncitmeyin, dokunsanız kırılır
Kayalarda açan dağ çiçeklerim
İçimden yoksul bir mavi olup kanatlanır
Çorak topraklar örneği gözler
Ağlamak unutulmuş oralarda
Acılar çalmış yarınlarını
Resmine baktıkça kımıldar kavgam
Kalkıp uzak denizlere giderim
İçimden kanadı kınalı turnalar geçer
Orada bir türkü olur ağlamak
Tüy yağmurudur artık anılar
Düşer kıyılara yaprak yaprak
Özlemin tortusu çöküyor yüreğime
Gidişin korkumun çıplakllığında
Apansız giriyor düşlerime
Ölümcül karlar yağıyor üstüme
Sensizliğin hiçliğinde umutlarım
Mutsuz baharlara gebeyim
Gitmekle çizilmiş yazgım benim
İçimde boyutları yitik bir dünya
Yine yol göründü ufkum simsiyah
Yıldızlar kayıyor üstümden tutamıyorum
Yalnızlığım ürküten bir çıkmaz sokak
Ölüyor birer birer yüreğimde mevsimler
İlk kez ağlayacağım yıldızlara karşı
Kör bir karanlıkta eriyeceğim
Yasak koylara demir atmanın sancısında
Kahrolası garip bir kurşunla uyanacağım
Yüreğimin kuzeyinde savaşlar
Güneyinde acımasız bir karanlık
Özgürlüğü kokluyorum gözlerinde
Sesinle tek başıma barışa koşuyorum
Aktıkça sular gibi süzülen zaman
Bir sevda resmi çiziyor yüreğime
Kaçan düşüm oluyor arıtılmış gülüşün
Uykumu bahar sağnağında yıkıyorum
Sevincimin kan kırmızı şafağıda
Bir düş ikindisi çiziliyor ufkuma
Geçmişin tortusundan çıkan anılar
Yarınlarıma tuzaklar kuruyor
Tutsak ruhların ormanlarından
Bir kadın çığlık çığlığa
Unut diyorsun, kolaysa unut
Al tüm perşembeleri sepetine koy
Acıma her sapakta bir yıldız öldür
Tüket ne varsa sevgiden yana
Üret. Kuşkunu, korkunu
İstersen aşkını nefrete döndür
Bir kuş çırpınıyor içimde
Kanatları evrence aydınlık
Güvercin sevgilerle tüy tüy
İşte şuramda kan kadar ılık
Çömelmiş yüreğimin üstüne
Güz yaprakları gibi tedirgin
Biri var hep ansızın çıkıp geliyor
Elimde değil takılıp kalıyorum
Yüreğinde örümceğin özeni
Örüyor yavaş yavaş ağını
Koşulsuz onun tutsağı oluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!