istanbul dayım
martıların arasındayım.
başımda isli isli esen,
rüzgarının karasındayım.
herşey çift yaratılmış derler ya
bu şehrin ikizi sen olmalısın sen
-(kızıma)
kaçamassın küçüğüm korkularından
yakalar seni, kendi benliğin
ben up uzun sorgularlardan
SAKARYA
bana baktı giderken
umutlarının yarısını eliyle itip
çekti gitti
düş mü, gerçek miydi bilmiyorum ama
yazdı
karanlık ağustos böceklerinindi
ben uçsuzdum bu zindan da
sen yavandın ağzıma
böyle is kokusuna
sivrisineklerin gelmediği günü özlemiştim
yalnızdım şiirlerimin dibinde
sırf kahrolmamak için histim kendime
olmalıydı çözüm
sensizlikle inatlaşmak boştu.
yardım beklemedim istemedim
belki güçsüz dargınlığımı görmeni
sabah ayazıydı
ben susamıştım canıma yandığım gecenin ardı
oldukça seraptı
soluğunu hissediyorum martıların
yaz kokuyor
buram buram bu akşam
zalimsin dost,fakirhaneme gelme bir daha
uzak soluklardasın biliyorum
ben çok yanlızım,sensizliğim bana yetmez oldu
ama canım sıkılmıyor
sadece patlamama ramak içim
ben umutlar denizinde
sen gece olmuşsun üzerime
yakamoz kokusu bu
atamam ay ışığına nara
ya bu gece sabah olmazsa
n'olcak
Anlamsız bir telaş içindeyim
Olmamalı karanlık uçurum
Düşmeyeceğim bu duasız akşama
Beni kendinle bir mi görüyorsun sen
Kadarla bile idare edemedin
Uçsuzsun diye mi bu naz
Düştü bu,sakince ama şiddetli bir oyundu
Yagmurumsu güzellikte ama haindi
Uçutma sevgisiydi bendeki çocukta
Yalındı bir o kadar, zalimse bile önceleri
Darmadagın olmuştum sevmekten
Adalet yok aşkta bi daha gördüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!