Yine mahzun,
Mahzun bu gönül..
Uzaklara,
Hep uzaklara dalar da gözlerim,
Bağlanır kalır
Sevgilinin kapkara urbalarına...
Anne,ne olur!
Ne olur yine gel anne! :::
O ilk günler gibi başımı okşa,
Kucağına al bir ninni söyle…
Yavrum de sarıl öp beni anne!
Haykırırm düşüncemi dağlara;
Kulağımda yangılarla yaşarım
Dökülürken gözlerimden inciler,
Bir sel gibi denizlere taşarım.
Kelimeler lügatimden atıldı,
Şükür,şükür,
Yağmur damlalarınca şükür.
Kainatta ne varsa,
Adetince bütün yaratılmışların
Ve yaratılacakların
Şükür Ya Rabbim şükür.
Değerin nedir ki tpraktan başka?
İçinde bir umman taşımıyorsan....
Çöl olan bedene nisan damlası
Yağdırıp,baharı getirmiyorsan
Kadrini bien var mı senin?
Dökülürmüsün her an;
Akarmısın sorumsuzca yanaklardan?
Hayır!
Ben senin sıcaklığında yandım;
Sevdaları da sen büyüttün,acıları da!
Gurbet!
İsmin yakını hatırlatır!
fakat sen hep uzaklardasın.
Yoksa yakına hasretten mi
Gurbet deyip Ağlarsın?
Şu cılız vucud bu yükü çekemez artık!
Yine mahzun,
Mahzun bu gönül..
Uzaklara,
Hep uzaklara dalar da gözlerim,
Bağlanır kalır
Sevgilinin kapkara urbalarına...
İlk cemrenin düşdüğü gündü.
Derler ki; cemre toprağa düşer,
Havaya düşer,suya düşer.
Söyle ey soğuk mevsim! söyle!
Dalından düşen yaprak,
dibine düşer de,
Mezar! mezar
Dünyalık her ne varsa tüketildiği durak!
Ebedi kazançların ele geçtiği uğrak! ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!