Hasan Kaplani Şiirleri - Şair Hasan Kaplani

Karanlık bir gece yol görünmüyor
Yürüyorum dikenlerin üstünde
Kara çalı bana aman vermiyor
Yürüyorum dikenlerin üstünde

Güneş erken doğup şafak sökmüyor

Gül Yüzünü Görmediğim Günlerde
Ağlayıp Gezerim Yar Senin İçin
Sen Leyla'msın Mecnun'unum Çöllerde
Ağlayıp Gezerim Yar Senin İçin

Adın Vardır Ah Çektiğim Zarımda

Boşa Korkuyorsun Sevdiğim Benden
Alıp Lokma Gibi Aşırmam Seni
Gizli Gizli Çekiyorum Sevdanı
Yaban Dillerine Düşürmem Seni

Benliğinden İkiliği Silesin

Karakış terketti yurdu
Bahar geldi yar gelmedi
Bitmez yüreğimin derdi
Bahar geldi yar gelmedi

Türlkmen yaylaya göçecek

On Üçüncü Asrın Büyük İnsanı
Özümü Özüne Katmaya Geldim
Şerbet Eylediğin İlim İrfandan
Hak Nasip Ederse Tatmaya Geldim

Bütün İnsanları Eşitçe Gördün

Bırak Gam Kederi Yaralı Gönül
Yüce Dağdan Duman Çekilir Bir Gün
Çapa Vurulmadık Bu Topraklara
İlkbaharda Tohum Ekilir Bir Gün

Yaşam Boyu Akmaz Kan ile Yaşım

Anamdan doğmadan dış ülkelere
Milyonlarca dolar para borcum var
Gönlümü verdiğim vefasız yare
Yüreğimde azmış yara borcum var

Yediğim ekmeğe içtiğim suya

Canımı yoluna koyduğum güzel
Benden köşe bucak kaçma ne olur
Avcı değilim ki kurşun atayım
Kanatlanıp göğe uçma ne olur

Ağlayıp alıştı gözlerim yaşa

Şu gönlüme gerçek bir dost
Bulamadan geçti ömrüm
Dünyadan yaşam tadını
Alamadan geçti ömrüm

Çok ödün verdim dağımdan

Kar Mı Yağdı O Güzelin Gönlüne
Bak Sevdiğin Senden Soğumuş Gönül
Niçin Avutursun Kendi Kendini
Hiç Aşkı Sevdası Yoğumuş Gônül

Vefasızlığını Bilmiyor Musun