Hasan Kahya Şiirleri - Şair Hasan Kahya

Gün batımın da şarkılar söylüyorum
gün doğuşun da sabahları uyanıyorum
erken eve gelmek için çabalıyorum
gün batımın da şarkılar söylüyorum

gün batımı bana sabahı hatırlatıyor

Biraz sen
birazda ben bu işin sonu bu
işte durumumuz sevgilim
herşeyde galiba birazcık sen.

Ne yorum

Hiç kimseye benzemedik bak?
Adını sen koy bende kalanlar terk etti.
Hiç bir şeye benzemedik bak?
Adını sen koy bütün hüzünlü şarkıların.

Nasıl gidiyor nasılsın derken kendimize.

Hayatın yalanı vardı hayatın yalanı yoktu hayatın kendisi vardı ben vardım hayatın kendisi yoktu ben yoktum şimdi ıslak ve tozlu bir kaldırıma aitim. Hayatın düşü vardı hayatın düşü yoktu. Herşey kendisiyle çelişip durdu sonra beni de durdurdu...

Bir yerlerde bir şeyler mi değişti ne oldu?
zaman ne çabuk ta bitti
seninle birlikte mi terk etti?
birlikte aldığımız o güller ne zaman açtı hangi ara soldu
bu gece yağmur mu yağacak yoksa gözlerim mi o
bir yerlerde birileri bizi terk mi etti ne etti?

Yanı başında tut kendini
koy kalbine seni beni
günde bir kez hatırla
belki de düşünürsün beni.
Gözlerim görmüyor aklım işitmiyor
seni bir daha kabul etmeye coğrafyam yetmiyor

Defterime yazdığın bir kaç kelime bana
seni bana yıllarca ızdırabını katacak
solda yeni biri yaşayacak gülleri açacak
kelimelerimin hepsi sana aynı istasyondan kalkacak.

Gümbürtüye gideceyiz günün birinde ikimiz

Kalbim diyorum ya sana
kalbim kadar ısrarcımısın beni yaşatmakta.

Ellerim diyorum ya sana
ellerim kadar yorgunmusun bana.

Burada seveceğim hayatımı vereceğim
sana solan güllerden yeşillikler getireceğim
ikimizin yerine bir ömrü vereceğim.

Gidebileceğin kadar seveceksin kalmadan
arada gelenleride kabul edeceksin yüreğine
sevebileceğin kadar yaşayacaksın yılları
güven verecek kadar güvenmeyeceksin aşklarına..

Durdurabileceğin kadar kuracaksın saatlerini