Hasan Ildız Şiirleri - Şair Hasan Ildız

BENİ ANIMSA
Öyle iki başımıza değilken uzaklarda;
öyle tutarken değil karanlıkta ellerini…
Bir gün, bir başına kaldığında. Anımsa
dünyanın bir ucundan. Seni nasıl sevdiğimi.

SELENGE
Selenge…
Sen, dünyanın kalbine akan… Nehir
kalbinin tam ortasından geçen;
bütün dünya çocuklarının…
Bense, bir göçebeyim

SENİ HATIRLIYORUM
Seni, üşüdüğüm zamanlardan hatırlıyorum
Yoksulluğun yakasını ısırır gibi...
Yakasını ısırır gibi eski bir Şubatın
Bir şeyler arıyorum bu kentin çöplüğünde
Seni, acıktığım zamanlardan hatırlıyorum.

ŞİİRİN ANASI’NA
(Gülten Akın'a)
Soğuk kasımlarda bekledim seni
Duydum ve yıkıldım acılarınla
Oysa acı ekmeğine katıktı senin
Kavgalar sırtladığın o zorlu tırmanışta...

SONSUZ BİR ZAMANI YÜRÜMEK
Zordur elbet akrepler. Ve çıyanlar mevsiminde
anlatmak bir zamanı. İç yanığı sesinle
hep birlikte inanmak. Çocukların tanrı olduğuna
büyüdükçe. Beethoven’in sekizinci senfonisinde.

TEMENNİ
Ciddi konulara girmeyelim artık seninle
Yaşamaya dair sudan sebeplerimiz olsun.
Mesela birlikte sevinelim gözlerimizin gördüğüne
Hala yürüyor olmamız bizi mutluluğa boğsun.

UMUT
Sen anneler gibisindir umudum;
bir gözün hep açıktır geceye karşı.
Bir yanın kahırdandır toprak misali;
öbür yanın çocuklardan cıvıl cıvıl bir çarşı.

ZAMAN BİZE ŞİİRLERİNİ OKUDUKÇA


Zaman bize şiirlerini okudukça
Patlar rahmi dünyanın. Ardı ardına
çatlar kemiklerimiz aşkın adıyla.

2.SELİM
Suz- ı dilara; kirpik uçlarında her dem kanayan
Bir Selim oğlan aaah Hürrem, bir Selim oğlan
Afyon tüter, tutuşur bacağından koskoca divan
İlk meşki sultanımın, analar coğrafyasından…

DAĞLI YANIM
Şuramda bir üşümedir. Yağmur yağarken
bir kayanın mağrur görünüşü uzaktan...
Ne sen ölümü anımsa, ne de ben çıldırayım
korkulan yüzündeki o yabansı duruştan.