Keşke yanan tüm ışıkları kapatabilsem!
Seyretse herkes şu asil çaresizliğimi.
İçimdeki tükenmişliği bir bilseler...
Öğretsem onlara da "hiçbir şey" yapabilmeyi.
Ağlayabilmeyi öğretsem; hıçkıra hıçkıra.
Akşam vakti olsa, yüzünü görsem
Hüznümü dizinin dibinde dövsem
Acem perdesinde ezgiler dizsem
Bam telime vuran, mızrap sen misin?
Zaman, hasretinle etrafı sarar
Çıktım volkan bakışının yamaçlarına
Bilmem ki güneşim mi, gözlerin mi doğuyor?
Yaşlı ellerimle dokunurken saçlarına
Kaçırma benden zülfünü; ateşim soğuyor
Makus karanlığıma hudut çizen işven
Yıldım diyorum beyhude nazından
Yüzü farksızdı kışın ayazından
Gitmeden göreyim ki en azından
Sevilmeye layık değil diyeyim
Sürprizdi gözleri, halis şaşıydı
Baş önde, adımlarımı seyrettim
Girmedim ama günaha meylettim
Sadece bir gün kendimi kaybettim
Tüm ihtişamınla çıktın karşıma
Hazanda dökülen yaprağa baktım
Özgürlük diye kibar isim koydu
Körpe zihinleri modayla oydu
Ermedi meyveler, dalında soydu
İffet, namus, ahlak erkeğe kaldı
Eşine değil, dışarı süslendi
Gazel Denemesi 1
Âlem bî-gânedir yârân için tâ'at kesme
Ser verip sırr-ı Mevlâ'ya "Erenler" görmüşüz
Günâh-ı kebîr eyleyip ümitsizlik etme
Sevgi muallak, ayrılık kesindi
O düşlerimde bembeyaz gelindi
Düşman halime acıyıp sevindi
Ben de ardından gemileri yaktım
Geçenlerde yanında biri vardı
Yaşam sermayesi boş geçip yitti
Sevgiydi, sohbetti, muhabbet bitti
Her kapı çalan heves alıp gitti
Şen kalbimi vefa yolunda yordum
Dostların hatrı ömürlük olmadı
Aklımı başımdan alan sözlerin
Hiç mi yorulmuyor ela gözlerin?
Ne olur bir isim, bir adres verin
Çıkmaz yol diyorum mesela yani
Çözmek için esrarengiz bakışı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!