Dokuz bilemedin on yaşındayım
Hayatın başında ya da ortasındayım
Karışsa da saçım sakalım
Dokuz bilemedin on yaşındayım
Gemilerim var kağıttan gemiler
Ümit denizinde sana yüzen
Çok sorular sordum hayat denen silsilenin içinde,
Çok cevaplar verdim, çok cevapsız kaldım.
Neden, niye, kim, nasıl ve daha nicesi,
Sadece sana gelince mi kayboldu hepsi.
Çıkıp da karşına soramıyorum ya
Beni neden anlamıyorsun hâlâ ,
Kendinden bihaber şiire,
Ozan olmak kimin haddine?
Boşuna şiirimi anlamayı bekleme,
Sensin dön bak kendine
Buzla, dağla değil derdim senle,
Konuşmak yok sanırım fıtratımda
Olan biten her şey bu sayfalarda
Tembelim biraz
Aklım koca hikayeleri tek dizeye gizleme derdinde
Usul usul hüzzam çaldı yıllarca
İki çiçeğim oldu biri papatya biri lotus.
Bense sevgisiz, susuz bir kaktüs.
Ya battım dokunana ya kanattım,
Dedim ya tembelim, hep uzaktan baktım.
Değil hedefe yürümek adım atmadım.
Gülmedim hep asık surattım.
Seni gördüğümden beri aklım sende
Hem en aydınlık günde hem en karanlık gecede
Anlatamam derdimi bir kaç hecede
Herkese tutunan ben sana tutuldum neticede
Senden sonra doldu bu heybe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!