Bir şiirsin sen,
Yıllarca anlatılacak,
Bir Şarkısın sen,
Gönüllerde çalacak,
Bir duasın sen,
Ömür boyu okunacak,
Gökyüzünden bakardım yeryüzüne,
Sonsuz özgürlüğümü yaşardım...
İnsanlar birer zavallı,
Kadınlar maskeli baloda,
Erkekler ise zebaniydiler
Çünkü insanlar
Rüyalarının lacivertinde saklanıyorum,
Gözlerindeki gurbetlerde dolaşıyorum,
Yüreğinin uçurumlarındayım
Sensiz
Yaşama tutunamıyorum...
Yalnızım, yalnızlığın içinde
Yalnızım, yalnızların zirvelerinde,
Meleklerle konuştum seni, dün gece, cennet bahçelerinde.
'Hadi, O'nu anlat', 'kim o? ', 'O'nu kıskandık! ' dediler.
‘Gönlünün gölgesinde yer istedim’ dedim;
Ne zaman üzsem seni,
Yıkılıyor, yanıyor bu şehir,
Yüzüm dağlanıyor,
Düğümleniyor boğazımda yaşam,
Gözlerime kan, baskın veriyor...
Ben;
Ben senin elinde çözülmeye hazır bilmece,
Senin yaşamına tad verecek seker yanığı,
Senin içinde dolaşan bir derviş...
Ben, seninle doğan ve senden olmayan bebeğin...
Ben erkeğim,
Erkek ağlamaz deme, ağlarım.
Her damla göz yaşımla,
Ya,
Yürekler yakarım,
Ya da,
Sevgileri, sevgilileri boğdurduk kaprislere,
Sevgisiz, sevgilisiz kaldık,
Boğdurduğumuz sevgilere, sevgililere ulaşmak için göklere eller açtık,
Gemileri yaktık, yüreklerimizi parçaladık, uykusuz kaldık,
Bilmeden boğdurduğumuz sevgilere, sevgililere bir daha kavuşamadık.
Yaktığın kalpler huzur bulmuyor,
Gezdiğin gönüllerde hiç sabah olmuyor,
Kemanlar, neyler artık çalmıyor,
Güneş korkmuş, artık şafak sökmüyor.
Gün batıdan doğduğunda mı, geleceksin?
Bir gün,
Çekip gittiler,
Tarihi rollerini bitirdiler,
Sırça saraylarına gömüldüler.
Onları,
Melek sanmıştık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!