Doğrular yanlışmı olur öldürülünce?
Özgürlük, adalet için yaşayanların unutulurmu davaları toprağa gömülünce?
Adalet, eşitlik arayanlar
Kardeşçe bir vatan için savaşanlar
Faili meçhul cinayetlere kurban gittiler
Uğurlamak zor oldu onları
Kömür bulanmış suratına, kapkara
Biliyorum oradasın madenci amca
Unutma bitecek bu karanlık
Tenin değecek güneşe
Yanaklarına buse konduracak ailen, sevdiklerin
Umutlarınla savaş bitecek bu duman bitecek
Bir gün gideceksin gündüze
Bakıp çıkacaksın hayallere
Nerde olduğunu bilmeden seveceksin bilmediğin günleri
Özleyeceksin özleyemediklerini
Duracaksın bir yerde
Oturup bir sigara yakacaksın
Boğuyor bazen geceler
Sen susmak zorunda kalıyorsun
Kafan kalbin yer değiştiriyor
Kalbin hüküm sürmeye başlıyor
Aklının zindana atıp çürümesini beklediği şeyler özgürleşiyor
Koşuyorlar gökyüzüne, sonsuzluğa
Cennetmiydi o yüzündeki gülümseme?
Yoksa mucizenin habercisimi?
O bakışın beni tümüyle benden aldı
Bense sadece yapayalnız kaldım
Bakışlarımda seni bulamadığımda anladım
Sen sadece fragmandın
Söz vermişse yara onsuz kapanmamaya
Kalpte tükenmiştir gizli bakışların arasında
Bırakır kalp yarayı akışına
Alışır beden acıya
Ağlar kalp kmse anlamasada
Bu kadar koyar mıydı şarkılar?
Ya özlemek bu kadar acı verir miydi?
Öldüm desem ölmedim yaşamıyorum da.
Sürünüyorum kimse duymasada.
Uyumak daha çok keyif veriyor bu aralar.
Rüyalarımı hiçbir zaman olmayacak gelinliğin süslüyor.
Bir hasret var gökyüzünde
Bir bahar var gözlerinde
Bir can var kalbinin vazgeçmişlerinde
Bir umut var güneşi güneş kılanda, yaradanda
Bırak güneşi girsin zindana sevişsin karanlıklarla
Bırak hayatlarımızdan sevgi aksın ulaşsın mutluluğa
Aradım anlamı gecede gündüzde
Her seferinde yeni bir yanlış oldum
Hep boşluk oldum
Günahlara günah kattım
Boğuldum çaresizlikte
Çok yoruldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!