Öyle zamana kaldık ki!
Yalancılığın adı iman oldu.
Yalan dolan sarmış cihanı,
Hainlerin ismi başlara taç oldu.
Dünya, Ay, uzay paylaşıldı,
Para para para para,
İnsanları sen kandırdın,
Dostu dosta muhtaç bıraktın,
Sana neler desem para.
Üç beş kuruş için hainlik,
Helal ile haramı sual edersen,
Rabbimi seven müminim dersen,
Yetim, mazlum malından uzak ol,
Mülkün sahibi gelir bir gün.
Böbürlenerek yürüme yollarda,
Severim hakkı sevenleri,
Evvel Allah kelamları,
Hz. Muhammet nebi,
Erenlere selam olsun.
Dinimiz İslam,
Babadan anadan miras kalanlar,
Paranın kıymetini ne bilir.
Çalışmadan para kazananlar,
Emekçinin kıymetini ne bilir.
Yolda yürümeden arabayla gezen,
ENBİYA SURESİ 104 - Göğü, kitap dürer gibi dürdüğümüz zaman, yaratmaya ilk başladığımız gibi, katımızdan verilmiş bir söz olarak onu tekrar var edeceğiz. Doğrusu biz bunları yaparız.
Vaadi hak olan izzetli Rabbimiz,
Emrine her zaman da iman ederiz,
Kendi bedeninden yarattığını severiz,
Yaratacağın kul Allah’a ne güzel yakışır.
Yurdumun dağlarına, taşlarına,
Sarılıp yatasım geldi,
Denizlerine, göllerine,
Kucak kucak sevgi atasım geldi.
Mustafa Kemal’in emaneti,
Şu dünya’nın derdini bilemedim:
Dermanı nedir turnam?
Gönül derdime derman bulamadım,
Çaresi nedir turnam?
Kimi gülüp oynar kimisi derdine yanar,
Gel deli gönül gidelim Allah’a,
“Ahir Zaman” gelse gerekir,
El açıp tövbe dileyelim,
Divanlar kurulsa gerekir.
Rabbimizi candan sevelim,
Ahir zamanın gafletinde,
Şerli insanların hilesinde,
Kaderimin kötü çilesinde,
Rabbim bize yardım eyle.
İyi kötü hepsi kurt olmuş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!