Dünya çölün yeridir
Bitmeyen bitkilerin yeridir.
Sulasan da fayda etmez,
Güzelim, dünya bizlik değildir.
Her şafak kafamda bir beyaz bırakır,
Ve bakışın, gönlümde bir can taşırır.
Harap gönlümü bilirim ki,
Ancak senin vuslatın onarır.
Hisler dökülemez olmasa o aşkın;
Put olur İbrahim, uzun boyuyla dağları aşkın!
Yık, ey İbrahim! Aşkın putunu yık!
Çünkü yaşlar kadar hüzünlüdür bu ayrılık!
Doğruluktan dönmez, düzgün olan.
Hep yolunu şaşırmış, kötü olan.
Sen nereden bilirsin? Söyle bakayım bana,
Her şeyi mi bilsin ermiş olan?
Çekme gamın' daha gelmemiş ânı.
Sorulmaz feleğe acıttığı canın gamı,
Herkese verilmiş bu can boşuna değil.
Dert çek de onu içinden tanı!
Bir kömür ki aşk aleviyle yanar.
Gönül durmaksızın o güzeli arar.
Çok durmuş o gözlerde yaş,
Bırak, aksın o gözündeki pınar!
Göçsem de, çekilse ayaklarım yeryizinden;
Gök kucak açacak izlemem için seni,
Benden çok daha fazla seni gören ay.
Nice zaman izleyecek seni, gökten.
Çekemez ruhum bunca gamı, sonunda sen olmasa.
Daha gelmez bu cihana Ferhat'ın aşkı.
Eskilerde kaldı karac'oğlan'ın sazı
"Sanma divanın senin aleyhinedir.
Düşünenler de senle beraberdir."
Uçar şair ruhlu bir kuş,
Dünyaya geldiğim anda,
Bir baktım önümde bir engel durdur.
Yüreğimi bırakıp çıktığım yolda,
Bu engel sıradağlar gibi göründü!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!