Hasan Hazani Şiirleri - Şair Hasan Hazani

İnsanlığın, değerini unutmuş
Hayvan'dan aşşağı kalanlar var, var
Ümmet'ci cemaat yolunu tutmuş
Kul olmuş boynunu duranlar var, var

Kaderim bu diye zulüm'e bakmış

İHANETLERİN CEN DERESİNDE
KALDI BU GÜZEL VATANIMIZ

AĞLAR UĞRUNA CAN VEREN YATANIMIZ
OKİ YEDİ DÜVELE KARŞI GELİP ÇATANIMIZ

Vatan hayinleri azdı
Türkiye'ye kuyu kazdı
Söz'de aydınları yazdı
Söz'leriyle beraberler

Demokrasilere söven

Vatanımı soyanları
Haram, zıkkım doyanları
İhanet'te olanları
Vuramadım bir vursaydım

Hoca, dede'yim diyene

Hangisin kurtarak neyimiz kaldı
Vatanımız talan oldu bakın ha
Allah, kitap diye her şeyi çaldı
Vatanımız alan oldu bakın ha

Yayla, ova paşkes çekti zengin'e

VATAN, MİLLET, SAKARYA'LAR
ELHAMDÜLLAH,İ STİKLAL'LAR
DAHA NİCE PALAVRA'LAR
BAK YURDUM NE HAL'LAR OLDU

SAĞ GÖSTERİP SOL VURDUNUZ

Parmağımı verdim ellerim gitti
Ellerimi verdim kollarım gitti
Ayağımı verdim yollarım gitti
Şen kimlere küstün vay aptal adam

Merhametler ettin para'lar verdin

ANA, BABA, BACI, KARDEŞ DER İKEN
ACILARI KATIK EDİP YER İKEN
HELE ZALİM ZEVKİ, ŞEHVET GÜLERKEN
DÜRÜM, DÜRÜM ,DÜRÜLMÜŞÜM VAY CANIM

NANKÖRLERE DEGMEZ İMİŞ ZAHMETLER

Anayı Ayırır kızdan
Vay fakirlik vay yoksulluk
Bulamaz lokmayı azdan
Vay fakirlik vay yoksulluk

Atmak istersen atılmaz

Şükür Dersin Daha Helen
Vay Fakirim Vay Garibim
Lades Oldun Bile,Bile
Hey Garibim Vay Garibim

Düşün Neden Evin Yoktur