uzun soluklu vedalarda buldum kendimi
çaldığım kapısında sokakların,
kazımaktandır bıraktığın enkazı
işlemeli gibi görünen parmaklarım
sense yarım kalmış mektupların bitmeyen cümlesi
sahi kaldı mı hala
Seni yaşamaya çalıştım usulca
Yıkılmış kentlerin harabe boşluğunda
Arınsın diye tut korkak ellerimi
Ve sancısına yüz tutmuş sol yanımı
Yüzümde senden kalma acı çizgilerden
Gel kurtar diye sakladığım uzaktan bakışlarımı..
Sol yanımdaki bir çığlığa yaslanırken buldum
Bakışınla ısıttığın yalnız ellerimi
Git istedim
Ardında bırakarak hüznünü karanlığa
Savur avuçlarındaki dünden kalma ayrılıkları
Gül istedim
Ki en umulmadık şarkılara verirdim adını
Devri geçmiş mektuplara
Silgi kokusuna çocukluğumun,
Herkes unutsun.
Bir ben çıkayım gözlerinin değdiği sokaklara...
Üzerinde eskitirsin giydiğin yalnızlığı
Sıyrılıp kirpiklerinden düşersin ellerine
Veda havasında çalar tüm melodiler
Kopartırsın sol yanını bir hiçliğin ardından
Koşarsın acıtarak canını
Bakışını bıraktığın sokaklardan
Gün kararır güneş olursun içimde
Sarmalarsın da hatta engin denizlerinle
Ki çocukluk sevincidir büyüttüğüm
Bir banka yaslanıp varlığını seyredesim gelir
İncecik parmaklarınla işlenmiş sen yapımı gülüşlerimle
Sense,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!