Tam onbeş yıl oldu bıraktın beni
Daha on yaşında bir çocuktum
Kaç geceler pencerede bekledim seni
Ümitlerim hüsran oldu gelmedin baba
Evimizin direğiydin,gözümüzün bebeğiydin
Birgün uzaklardan ansızın çıkıp gelsem
Kapını çalsam, tanımazsın biliyorum
Tanısan bile bu benim sevenim deyip
Hasretle kollarıma, sarılmazsın biliyorum
Eğer ki gelirsem bir gecenin vaktinde
Bilsen...!
Sabahtan akşamlara kadar
Ne şiirler yazardım bize dair
Ama yazamıyorum ne yapayım
Sen sevmeyince
Hiçbir sevgi sözcüğüne
Bilinmez ki hayat nerde,ne zaman bitecek
Zor da değil bir musalla taşında yıkanmak
Yalansın dünya tek gerçek var tek gerçek
O gerçek ki beyaz elbiselerle omuzlarda taşınmak
İşte o an kopacak hayat ile tüm bağların
Sevdiceğim
Sen benim hayatım gönül yoldaşım
Çıkmazlara düştüğüm her anımda
Yolumu aydınlatan nadide arkadaşım
Bir türkü tadında ruhuma işliyor
Her kelimende o muhteşem sesin
Güneş'im değildin ay'ım değildin
Farklıydın üstelik huyum değildin
Ekmeğim değildin suyum değildin
Sensiz inan huzur doluyum şimdi
Sevgilin olamadım düşmanın oldum
Usulca bakan gözlere
Samimi birkaç söze kandım
Tertemiz saf bir yüze
Kandım da ondan yandım
Bir yüzüme güldü diye
Sevgime acı çektiren kalbini haraç mezat
Bana uzak olsun kimlere satarsan sat
Yıllardır çektiğim cefa artık son bulsun
Başkasını bulurum,ömrüm var olsun
Bir hevesle başladı,binbir çileyle bitti
Nasıl bir sevgiye düşmüşüm
Perişan oldum,ağladıkça ağladım
Kendini bilmez viraneye dönmüşüm
Değmezmiş sana bunu yeni anladım
Bir dediğini iki ettim mi söyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!