Hasan emmi Şiiri - Hamit Durmaz

Uzun zaman oldu görmeyeli
Tanıyamadım seni biranda, şaşırdım
Kusuruma bakma Hasan emmi
Eski hayalin kalmış belleğimde
Yıllar seni eskitmiş, bitirmiş Hasan emmi

Dağ gibiydin, yıkılmaz biriydin bir zamanlar
Dostuna güven, düşmana korku verirdin
Şefkatli, aslan gibi yüreğin vardı bildiğim
Herkesin yardımına koşar, severdin sevilirdin
Şimdi sen yardıma muhtaç kalmışsın Hasan Emmi

Heybetinden korkardım ekiden
Dev gibi halin vardı Hasan Emmi
Makas alırdın yanaklarımdan nerede görsen
Canım yanar ağlardım, kızardım çocukca
Kucağına alır,saçlarımı okşardın usul usul
Yanaklarımdan öper gönlümü alırdın Hasan Emmi

Ayı gibi güçlü derlerdi o zamanlar
Kol gibi odunları dizinin üstünde kırardın
İki kişi bir olurda bükemezdi bileğini
Zaman belini nasılda bükmüş
kabuklu cevizi nasılda kırardın dişlerinle, çatır çatır
Şimdi kabak çekirdeğini kıramaz olmuşsun
Dişlerin dökülmüş Hasan Emmi

Kapkara gözlerin şimşek gibi,ışıl ışıl parlardı
Ava çıktığında,karların üstündeki beyaz tavşanı seçerdin
Attığını vururdun HasanEmmi
Avcılar eli boş dönerdi de, sen boş dönmezdin
İğne deliğinden hindistanı görürdün, misal
Şimdi gözlerin bulanık bulanık çatallaşmış
İnsanları yakından bile seçemiyorsun Hasan Emmi

Dalga dalga gür saçların orman gibiydi
Taranır çıkardın sokağa, güneşte pırıl pırıl parlardı
Kadınlar kızlar mayışır, gözlerini senden alamazlardı
Şimdi onlardan eser bile kalmamış
Saçların dökülmüş, sakalın bembeyaz
Yüzüne kimseler bakmıyor Hasan Emmi

Aslan gibi yüreğin vardı gençliğinde
Korku nedir bilmezdin, gözün karaydı
Cesaretinle herkesi hayran bırakırdın kendine
Dağda ayıyla boğuştuğun anlatılırdı dilden dile
Tek başına yaban domuzu avlamaya dağa çıkardın
Ya şimdi;
Şimdi çıtırdıdan bile korkuyorsun Hasan Emmi
Kusura bakma seni tanıyamadım
Ya sen o değilsin
Ya o sen değilsin
Zaman seni nasılda bitirmiş, nasılda tüketmiş
Kusuruma bakma, seni tanıyamadım Hasan Emmi.