(Yiğitçe tutunurken sanal yaşama; gerçekleri görüverip uzaklaşıp gitmesidir ve hayatı bir çırpıda terk etmesidir Hasan’ ın; karındaşına rağmen, dostlarına rağmen, ve hele de yavuklusuna rağmen!)
Aklım karman çorman ey dost, beynimde sis perdesi,
Dağılmaz ki dağıtayım; sanki isyân ertesi…
Aynalar yok, sen nerdesin? Pamuk yumağı başım,
Ey kalemim, ey kâğıdım; bir bedende sırdaşım:
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
