Hasan Dağın Çobanları

Gün doğmadan bir deynek, bir sopa
Ellerinde çay dolu sıcak bir kupa
Yağlığına sarılı peynirli dürüm börek
Yürür gider dağına bakalım ne görek

Soğukta, ayazda yanmış tenler
Üst, baş fanila, ayak yemeni, sırtta  cepkenler
Ayaklarında yün çoraplar görünür
Hasan Dağı'da sislerine bürünür

Koyunlar, kuzular yollarda melerler
Karların üstünde buzlar ezerler
İki taş arası ocak, odunu çalı, çırpı kucak kucak, emek
Kara Çaydanlıkta dem, muhteşem demek

Taşlı yollarda tüter isler, dumanlar
Ne su başı, ne gölbaşı görür hayaller
Pilli bir radyodan söylenir türküler
Türkülerle, umudunu, yaşla silmeler

Yeni doğmuş kuzular ağlar, meleşir
Ne sevgili, ne sevda, ne yâr hasreti
Ne çayırlarda oynayan çocuklar
Urbalar yamalı, mintanlar yırtık,

Koyunların boynunda çanlar asılı
Etrafları Anadolu Aslanı Malaklı
Doğanın ritmine uygun müzikler
Her gün ahırdan köyden gelmeler

Dişler, ucundan peynirli sıkmasını
Görür kaderin umudunu yıkamasını
Giden kamyonlara koşup asılmasını
Kahvelerde avcıların atıp kasılmasını

Baharda yeşillenir, dağlar bayırlar
Koyunlara kekikler, kevenler, çayırlar
Kepenekle dağlarda, taşlarda uyurlar
Çobanlar dağda gezer, büyürler

Yamalı dizlerinde bitmez yaralar
Etrafında çilek, kurt üzümü seralar
Nora'da taşlı, dağlık antik meralar

Koçlar toslar liderlikle koçu devirir
Koyunlar kokusuyla kurdu çağırır
Çobanlar kurda can havli bağırır
Hasan Dağında koyunları devirir

Koyunlara seslenir çoban bağırır
Neşetli türkülerle kuzuları çağırır
Analar kapıda çıkrıkta yün eğirir
Hasan Dağında domuzlar seğirir

Helvadere'de çöker sisler ovaya
Ezanlarla millet başlar duaya
Sular bidonlarda taşınır evlere koyavla

Hasan Dağın çobanları evlerine döner gider akşamlar
Akşam yemeğinin ardından ışıklar söner akşamlar
Bitmez günler, geceler, akşamlar
Seherde başlar günler biter akşamlar

Afgan çoban geldi  sürü gütmeye
Davar gelir köye süt verip yatmaya
Sütlerden ağız, peynir, tereyağ yapmaya
Sürüler peşinde Hasan Dağın çobanları.