Hasan Dağı Şiiri - Dursun Özden 3

hasan dağı güzellemesi

hasan dede-ali baba sırat köprüsü, kar ile kor öyküsü, ulu şahım-kara bahtım
zamansız gergin, obruk fayı, zengen yayı, kırık kolum ve dönekti solum, sağım

geçmedi bor pazarı, eşeğine değmesin kem göz nazarı, ey! uğur kuşum-kuğum
eşkiya düzeni-yitik zaman, yol geçen hanı-tanı bunları-iyi tanı, ümük kırk boğum

ve asrın aydınlığı-aydınlığın karanlığı-teknoloji hovardalığı-ah! gökten yağıyor kum
eyvah! tuz gölü buharlaştı-sebil somuncu sofrası taştı, ali baba-hasan dede uyum

geliyor düğün alayı, yayla güzeli, ulukışla ezeli, keçikalesi yeli, müjdesi; ilk doğum
ay gelin! kilim dokur-kirkit şakır, huyuna-suyuna-soyuna-boyuna, kurban olduğum

çam oluklu pınar taşında-çeşme başında-20 yaşında, kalem kaşına sevdalandığım
ben ki; hasan dağıyım, anadolu ereni-kır saçlı-başı dumanlı, aksakal bilge dervişim

anadan hünerli kınalı geline-tatlı diline-oyalı mendiline-sürmeli kara gözüne yandığım
'anasının övdüğünü koyup kaçasım geldi, elin övdüğünü alıp kaçasım geldi’ sandığım

mübadele acısı farklı-kanayan türküler dokunaklı, emanet çeyiz sandığı nerede saklı?
'sandığımın kilidi, üstünü güller bürüdü, o yar orada-ben burada, cahil ömrüm çürüdü’

ah! insanlar; korkak-kaypak-fırıldak-yalak oğlu salak
bakmayın; biraz yiğit-vicdanlı-hak, sönmeyen şafak

ıhlara vadisi’nde, melendiz çayı doldu-taştı, kan aktı
saruhan yandı, taşpınarı ağladı ve mevlana seyretti
moğol zülmüne yalnızca baktı-eline kanla kına yaktı

ve o fareli sarayın uyuz kedileri çoğaldı-gün ağardı
haydi! kopar zincirlerini şafak, o günah-ayıp-yasak
umudu, ütopyası, hayali, yarını çalınanlar saf, pak

turnalar zamanı; döne döne, yan yana, yana yana
gönlü varsıl yoksullar-semada semah döndü-ancak
karacaoğlan sesi-yunus nefesi-köroğlu gümbürtüsü
dil bayrağımız türkçenin nure sofisi, hep yaşayacak.

dursun özden