Hasan Cavus Şiiri - Bekir Hasgül

Dogdu anasindan,
Büyüdü el kapilarinda.
Yari ac,yari tok.
Bas acik,ayak yalin.
Sürdürdü yasamini yirmisine.
Eli is tutar,kafasi calisir olana dek.
O da bir vatandasti.
Yani nüfusta yazili oldugundan.
Öyle gerektiginden yani.
Cagirdilar askere gitti.
Iki serit kazandi,
Cavus oldu.
Dönüste Hasan cavus dediler.
Komsunun kizi ile everdiler.
Son defa Ankara kapilarinda,
As aradi,is aradi.
Cocuklari vardi,
Sorumluluga cagiriyordu
Avradi...
Kendi yine ac,
Cocuklari olabildigince tok.
Yasadilar,kazandilar.
Arsalari,kamyonlari vardi simdi.
Epeyce de borclari.
Bunu da ödersem,
Oglan okulu bitirirse,
Ev yaptirirsam,diyordu.
Bu arada bir sey daha kazanmisti;
Hastaligini bilmiyordu.
Ya da bilmek isine gelmiyordu.
Kisaca,
'Sadik yarine kavustu'
Sivrialanda...

(06.01.1974, Yahyali)