Bir pencere kenarında,
Kırık bir kalptir yaşlanan,
Gülüşler yalan, sessiz geceler,
Sürgün yalnızlıklarla dolu ömür.
Bir şiir gibi efkarlı söylenirim,
Kirlenmiş hatıraları arıyorum,
Asırlardan kalmış okuyamadığım kitapları,
Toz altı olmuş resimleri.
Eskilerimi arıyorum geçmişim için.
Eksiklerimi arıyorum tamamlamak için,
Yargılamak için çözmek için.
Sen uzaklardasın,
biliyorum...
Yoksun yanım da
anlıyorum...
Uzaklar da biryerlerdesin
Soramıyorum nerdesin
Nasıl terketmeli bu sessizliği,
Nereye sığınmalı acılardan kaçıp,
Nasıl çökertmeli bu aciliği,
Aydınlığa nasıl varmalı karanlığı yakıp.
Dur diyebilir miyiz acaba,
Herşey yalan bu dünya da,
Ne aşk gerçek nede sevgi.
Herşey boş bu dünya da,
Yaşanan herşey boş...
Sevdalar yalana tabii tutulmuş,
Sevdiğimden ayrı bir gün daha geçti.
Ondan hala bir haber yok.
Kimbilir şimdi nerede, ne yapıyor,
Kimbilir...
Bazen bir ışık geçiyor gözümün önünden,
İşte o an dalıyorum,
Bir bir karardı sokaklar,
Yağmur da arkasından döküldü,
Yol boyu akıp gittiler,
Bir daha geri dönmediler.
Hala bir ses yok senden,
Ben senin yalnızlığını sevdim,
Sensiz yaşadığım yalnızlığını.
Yada, yaşamaya çalıştığım yalnızlığını,
Sensiz olmaya çalıştığım yalnızlığı...
Sensiz yapabilirmiyim diye düşündüğüm,
Düşünürken ya yapamazsam dediğim,
Başlıyoruz bu saatten sonra kendimiz olmaya,
Tükenen sevgileri çoğaltmaya,
Kendimizi aynalarda var etmeye,
İçinde bulunduğumuz karmaşadan çıkmaya.
Yeni dokunuşla kırmızı bir güle,
Geldiğini bile bile gidiyorum,
Gitmeden önce seni,
Uzun uzun izliyorum uzaktan.
Biz bu aşkın ağır yükünü taşıyamayız,
Acısı var bu aşkın kaldıramayız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!