Hasan Can Kocabay Şiirleri - Şair Hasan ...

İlkbaharın ilk esintisi tüm tebessümlerin değerini azaltırken
sensizliğimin kendimsizliğini sürçülisan cümlelerime yasaklıyorum.
Kalakalmış yeni yetme mecburluklarıma ayak uyduran seni
unutulmazlığımın resmiyeti yapıyorum.
Biz denen bizsizlik beni yenmeye en sadık gardiyanlarından olurken,
kalakalmış yeni yetme mutsuzluklarıma ayak uyduran seni yasaklıyorum.

Ardımda esrarengiz bir renk kalmış gibi gördüğüm bütün renklerin anlamsızlığı gibi karanlığın başucuna kıvrılmış bir rüya içindeyim.Kaybolmuş bir kaybedişin keşkelerine bir kez daha merhaba! Ayrılık artıklığının sevimsizliğinde uyak yenilgilerim ile sana dalmışken,ben bir rüyanın siyahını gözlerinden yitiriyorum.Tıpkı senin gibi,rüyaydın ve gerçek bir kaos kadar etkili!
Zorunluluğumun baş harfinden yakalıyorken geçmişimi,cümlelerime kazıdığım geçmiş zaman kipleri ve ellerinin zaman aşımıyla kendimi kaybederken seni unutmayı bile özlüyorum.
Ben bir şairin harfiyatsız mecaline uydurulmuş cüzzi bir hayalden hatırlıyorum sanki benliğimi.
Yakaladıkça bir uzağa ve uzağı kazıdıkça anlımın şakağında yok buluyorum son mevsimini.
Hangi aşkın sırıydın sen ve sana hayran olduğum kaçıncı hayatın başrolüydün anlamsızım?
Seni bulurken yitirmeyi ben seçmedim,seni seçmeyi seçebilmenin verdiği mutluluğu istedim.Kırpılmış başaklar adını ellerime kazıyordu.Ellerini ve hiçbir ele dokunmamayı öğretiyordu ellerime.

Yeni bir hüzünden kolayca vazgeçebilmek ve zorda olsa yetişebilmek ayrılığa,dilimden susan hecelerle sana merhaba bile diyememek.Varlığında yoksunluğuna armağan olmak.Sanki bir zarureti en masum halimle hissederken kalmaktı yalnızlığa ve sanki gidişlerini bırakıp susardın benimle konuşmaya.Suretine mahkum kalan gözlerimden yakalanıyordum tuzaklarına;
Hadi bu sefer de sen beni anla!


Anlam veremediğim bir yazın en eski kışındayım.Ne yarınım olabilen bir kadına ne de eskisinden de berbat Haziran çığlıklarıma veda edebiliyorum.Yenilenebilen bir mazeret aşkım! Hadi söyle ben,bende kaçıncı yanılgındım? Harflerinin anlaşılması olanaksız lisanına hangi hükümsüzlükten yaklaşıp seni gökyüzüme kaçırdım?
Gözlerim güz rengimden fırlattığım bir tebessümde şimdi,