Ben kara kalem.
Şimdi şöyle yazıyorum satırlarıma;
Bana geldiğinde bembeyaz bir sayfaydın,bense kara bir kalem.
Öylece bakıyordun bana,bir şeyler yazayım diye sana.
Ben kara kalem sense bembeyaz bir sayfa.
O derin sessizliğin ardından patladı gökyüzü
Bütün yağmur taneleri bir anda döküldü
Sokaklar o tanelerle doldu ve herkes onları konuştu
Bir tane olarak gelip milyonlara ulaştılar
O kimsesiz sokakların ardından çıktılar
Ben şimdi bir sigara yakmışım bu gece, yanında da bir bira çok mu? Bekçi amca.
Biliyorum bu parkta içki içmek yasak. Beni kimin şikâyet ettiğini de biliyorum.
Beş dakika önce, şu banklar da oturan iki yaşlı teyze. Hani birinin boynunda kırmızı şal vardı. Hatırladın dimi bekçi amca.
Bir ağabeyim vardı.
Kaybedince anladım kim olduğunu.
Bir ağabeyim vardı.
Kaybedince hatırladım hatıralarımızı.
Benim bir ağabeyim vardı.
Kaybedince anladım onun kim olduğunu.
Bir güneştim karanlığı aydınlatan
Şimdi tek bir yıldız oldum karanlıkta kaybolan.
Bir okyanustum balıklara can veren
Şimdi bir su birikintisi oldum kendi içinde kaybolan
Dağ tepelerinde ağaçtım
Ben bir yıldızdım gökyüzünde.
Sense bir melek yeryüzünde.
Ben fazla parlamazdım yukarda.
Sense hep ışıldardın aşağıda.
Ben seni bir yıldız gibi sevdim.
Bir bardak rakı içmek ve ardından gülümsemek çürük dişlerimle
Bir nefes sigara çekmek ve üflemek kokan nefesimle
Bir işi becerememek ve rezil olmak herkese
Bir kıza âşık olmak ve elde edememek sonunda
Aslında tatmak ister her insan bu duyguyu
Ne zaman mı severiz birbirimizi?
Güneş bugün batıdan doğarsa
Deniz dağın tepesin de olursa
Ve yıldızlar bu gece aydan büyük olursa
İşte o zaman severiz birbirimizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!