haykırırlardı… özgürlük diye
ödün vermezlerdi, kimselere
renk cümbüşünde, tek renktiler
farklı! Cennet çocukları…..
karşı koyarlardı… haksızlığa
Dalında çiçekler açarken gönlüm
Uğradım yanına suçlu ben miyim?
Meyveler verirken tükendi ömrüm
Sorarım bir tanem suçlu ben miyim?
Uykularım kaçtı uyuyamadım
Bir göç korkusu var
Uzak eller diyarına.
Kar kuyularına, hapsolmuş
Türküleriz, biz.
Ters akıntılara
Güneşi elinle tutabilirmisin!
Kalbine ışık yapabilirmisin!
Ay olsam avuçlarında……..
Beni kalbinde saklayabilirmisin!
Ateş olsam..alev alev yansam..
Bana yanabilirmisin!
EY… AŞK
Ey aşk sana rastladım yine bu gün
Kısrağım, sana vuramadım dizgin
Dünden daha güzelsin ben ki sürgün
Boşalsa da bedenim ruhum azgın
Aklına geldi mi hiç
Seni nasıl düşündüğüm
Düşlerimde nasıl düşlediğim
Alkışlar olsun sana
Eğer hala hatırlamadıysan
meçhul e giden
bir yol bizimkisi
yangınların kucağındayız
ikimizde
çocukca sevgilerin
tohumlarıyız
Dökülür dilimden aşk dolu şiir
Tanımaz yaşarım beni bu şehir
Bozuldu tılsımın yok oldu sihir
İstanbul, İstanbul nerelerdesin?
Gizemin yok oldu tükendi aşkın
Dolaşırdık Etiler’ de, Bebek koyunda
Boncuk mavisi, gözlerin aklımda kaldı
Sarmaş dolaş olurduk, okul yolunda
Deniz mavisi gözlerin, saklımda kaldı
Hatıralarımı, mutluluğumuzu…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!