Kara duman çöktü, yüce dağlara.
Horoz öttü, güneş doğmuyor Hasan.
Işık izi düştü, ak kayalara.
Gölgesi aynaya, sığmıyor Hasan.
Türküler dillere düşerdi ezber.
Halaylar, horonlar, düğünde gezer.
Şimdiki gurbetler, sılaya benzer.
Güneş tepelere, ağmıyor Hasan.
Nafile sabırım tükendi deme.
Gözü doymaz karga, saldırır yeme.
Suları özgür tut, boğmadan geme.
Bulutlar yağmuru, sağmıyor Hasan.
Düşünüp dururuz, ekmeği aşı.
Baharı ararken, dost ettik kışı.
Ozanım vuruyor, gardaş gardaşı.
Yiğitler çakalı, boğmuyor Hasan.
05.01.2020
Erbaa
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!