Alihoca/Ulukışla/NİĞDE
(hilâl kaşlı, ay yüzlü bir dilber-i rânâ... / derdimin ilâcı, / başımın tacı! .. / sorgulayıp duruyordun ya hani karındaşım? ! . / muştumdur sana! ..)
ayaklarım yere basmıyor,
kavak yelleri esiyor başımda Hasan! ..
bir bahar sabahına açmışım da gözlerimi,
kalemim artık hüzün yazmıyor...
unutmuşum bulutlar üzerinde yürümeyi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını