(hilâl kaşlı, ay yüzlü bir dilber-i rânâ... / derdimin ilâcı, / başımın tacı! .. / sorgulayıp duruyordun ya hani karındaşım? ! . / muştumdur sana! ..)
ayaklarım yere basmıyor,
kavak yelleri esiyor başımda Hasan! ..
bir bahar sabahına açmışım da gözlerimi,
kalemim artık hüzün yazmıyor...
unutmuşum bulutlar üzerinde yürümeyi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
