Hasan'a Mektup-1 Şiiri - Erdal Koca

Her kim ki bunlara diyorsa yalan
Türk’üm dese bile sonradan olan
Çorap söküğüdür geriye kalan
İlk sarı öküzü verince Hasan

Hasan’ım her türlü haltı yiyenler;
En büyük Müslüman benim diyenler
Ali’ler! Mehmet’ler cüppe giyenler
Arınır! İhrama girince Hasan

Ne ummuştuk Hasan şimdi ne bulduk
Denizleri geçtik çaydan boğulduk
Nihayet evdeki bulgurdan olduk
Giderken Dimyat’a pirince Hasan

Boş ver be Hasan’ım malı varlığı
Çok yaşadı millet böyle darlığı
Bu riyakarlığı sahtekarlığı
İllallah diyorsun görünce Hasan

Mehmet’imi bombalarken uçaklar
Keyif çatar Suriyeli kaçaklar
Kemiğe dayandı amma bıçaklar
Doktorlar saramaz yarayı Hasan

Meyve olmaz Hasan kurumuş daldan
Ahtapotlar sarmış bizi dört koldan
Parayla geçeriz köprüden yoldan
Geçmeyen de öder parayı Hasan

Amir memur dahil vekil çalmasın
Mazlumun ahını kimse almasın
Ne olur gözümüz yolda kalmasın
Mektup yaz, uzatma arayı Hasan

Fark etmez Hasan’ım ha göl ha deniz
Girersen aynıdır boğaz ile diz diz
Şunu bilsin dünya; cümle derdimiz
Tüm esir Türklerin derdi be Hasan

12.11.2015