Hasan ‘a çağrı Şiiri - Duran Bükülmez

HASAN’A ÇAĞRI

Doğmadan bebekler, ana karnında.
Gel diye yaylaya çağırır Hasan.
Bir talan kokusu durur burnunda.
Orman imdat diye bağırır Hasan.

Acımaz sülükler, beslenir kandan.
Anayı, bacıyı bıktırır candan.
Yaylalar bakınca, küser arkandan.
Gözlerin kırpılır, seğirir Hasan.

Boğalı, Arpalık, ta Sakarat’tan.

Görünür yaylalar, yeşermiş ottan.
Toprak garip olur, ses gelir yad tan.
Serçeler türküler, çığırır Hasan.

Pınarlarda sular tedirgin akar.
Ormana çıkılmaz bir kabus çöker.
Nergisle menekşe boynunu büker.
Seherde gün yaslı ağarır Hasan.

Ozanım diyorki , söz kimden yana.
Yeter yazık diyen oldumu sana.
Şehitler yas tutar aziz vatana.
Yurdum ne evlatlar doğurur Hasan.

18.11.2020
Erbaa