Hasan Şiiri - Zeki Çalar

Sen, ben, Haydar, üç kişiydik,
Her birimiz candık Hasan!
Hep tufaya getirdiler,
Tatlı söze kandık Hasan!

Pencereye yel vururken,
Kuru yaprak savrulurken,
El sıcakta otururken,
Biz soğukta donduk Hasan!

Hırs yürümüş, kin gizlenmiş,
Güzellikler tez özlenmiş.
İnsanoğlu çiğ süt emmiş,
Herkesi mert sandık Hasan!

Yaz bekledik bin bir düşle,
Hayyam olduk bu gidişle.
Ben şiirle, sen deyişle,
Duvara dert yandık Hasan!