Hasan Şiiri - Mehmet Sani Özel

Bu şiirin kök saldığı toprak bu Vatandır! Hasbelkader yolunun yokuşuna tırmanırken, yanımdan geçen nihan, tebessüm ediyor! Daha doğrusu ettiğini söylüyor. Ben onu görmeye çalışsamda göremiyor, mizacından silüetini seçemiyorum. Hanesinin saçak levhasında ismi, falan abit diye nakşedilmiş olsada verilen selama ve suale mukabele edilirken edepten sayılsın diye, mahlası mukayyıt alınarak ismişahaneleri lafzedildiğinde, kıyamet kopuyor! Vakarı hakikat merak edildiğinde mana üşüyor ve kıymet değerden düşüyor. Sürçü lisan etmek biz beşere mahsus elbette ki, ettikse affola deriz, diyenlerdeniz! Filvaki, derdi münferit olanlar, derdine derman olabileceği mahfillerden kaçarlar. Halbuki deva, aklıselime emanet edilmiştir ki, ihtiyacı olanlara meccanen, bilabedel ikmal edilerek şifa sunulsun diye., Kimin vakti daha ziyade değerlidir ve kim kimin vaktini boşuna işgal etmekten imtina eder! (Allah (c.c.) bilir..,) Zaten masumiyetin gerçek görüntüsü Halıkın renkleriyle tabiatını resmeder. Diğer yandan ne bir tehdit, ne hile nede laf ustalığı kişiyi galip kılacak değildir. Salih muradımızı galebe çalan, bizim nefsi muhafazakarlığımız değilmidir? Öyleki, ders vermeye kalkan muhterem hocaların, talebe beğenmediği alem, çağ, bize İslamı din, Anadoluyu yurt olarak öğretip, kutsal emanet olarak bırakanların, (şanlı ecdadın) bir gün yüzlerine bakmamız gerektiğinde cesaret, samimiyet ve sahih iman gerekebilir.., Ben utanıyorum! .. Ah insanoğlu, “Cennetin yolu cehennemden (çile) geçer! ” derler, duymadınızmı, ne bu kolaycılık? Ben korkuyorum! Ve bu haykırışımdan alınacak her kim olursa, “Hasan benim! ” diyor ve alınacak olduğu hususiyetlerden muhatabını peşinen tenzih ediyorum. Saygılarımla..,